အပြာရောင်စာအုပ်များ

ဤနေ့သည်ကား ဥပုဒ်နေ့ပါတည်း။ညောင် ပင်ကြီး ရွာသူ ရွာသားများ အထူးသဖြင့်အသက် ၄၀ အထက် ယောကျ်ား မိန်းမများသည်ရွာဦး ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့သွားကာ သီလ ယူခြင်းဥပုဒ်စောင့်ခြင်းတို့ပြုကြပါသည်။ထိုမျှမကည နေချမ်း ရောက်သောအခါ ရွာဦးစေတီတော်ကြီး၌ ပန်း ရေချမ်း ဆီမီး ကပ်လှူခြင်း ၊ ပုတီးစိပ်ခြင်းတိထပ်မံ ပြုကြပါချေသည်။အေးချမ်းလှပါသည်တကား။ စေတီတော်ကြီး၏ ရင်ပြင် ထောင့်တ နေ ရာ၌ အသက် ၅၀ အရွယ် လူကြီး နှစ်ယောက်သည်သာယာလှပသည့် ပတ်ဝန်းကျင် ကို ငေးမောလျက်အေးဆေးစွာ စကားပြောနေကြ၏၎င်းအထဲမှ တယောက်သည် သူတို့နဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိ ဆင်းတုတော်တဆူကို ပန်းကပ်လှူနေကြ သောအမျိုးသမီးငယ် တသိုက်ကို လှမ်းငေးကြည့်နေ၏။ တိတိကျကျ ဆိုရပါမူ ထို အမျိုးသမီးငယ် တသိုက်ကို ခေါင်းဆောင် စီမံနေသည့် သူတို့နှင့် အရွယ်တူ၊တည်ကြည်ခန့်ညားပြီး ချောမောလှပသည့်အမျိုးသမီးကြီးကို စူးစိုက် ကြည့်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။နောက် ခဏကြာလျှင် သူက သူ့ဘေးရှိ မိတ်ဆွေကို တခုခု တီးတိုးပြော၏။သူ၏မိတ်ဆွေသည် သူ့စကားကို တအံ့တသြ နားထောင်ပြီးဟို ကျောင်းအမကြီး မမနုကိုပြောတာလား။အာ မဖြစ်နိုင် ပါဘူးဗျာ။ကျုပ်တော့ မယုံဘူး။ဟုဆိုပါ၏။ ပထမလူကယုံတာ မယုံတာတော့ ခင် ဗျား သ ဘောပေါ့ဗျာ။ဖြစ်တာက တော့ လုံးဝ အ သေအ...